از خودم!

آیا هدف از خلقتِ ما پوچی بود؟
افتادن‌مان به چاله‌ی هیچی* بود؟
خیرست اگر پاسخِ این پرسش‌ها
پس حکمتِ آفرینشِ ما  چی   بود؟!

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...

این هجمه‌ی اندوه و عذابِ بی‌حد
در باورِ من، امید را می کاهد
از عشق بگو... که جنگ با سختی‌ها
روحیّه‌ی بسیار قوی می خواهد

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...

اصرار نکن که مثلِ یخ باشی سرد
بگذار که بگریزد از اعضامان درد
عاشق بشو و ببوس لب‌هایم را
با عشق، هوس‌حلال‌خواهد شد مرد

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...

تکلیف تو با تو نیست روشن، بی عشق
پس آب نکوب توی هاون، بی‌عشق
صد سال اگر هم التماسم بکنی
هرگز به هوس نمی‌دهم تن، بی‌عشق

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...

امروز که در دهانِ‌ما خاک و گِل‌ست
این چار خطِ رباعیَم، حرفِ دل‌ست
چیزی که ندارد انتها در ایران
نادانیِ یک عدّه خُلِ  منفعل‌ست

زهرا موسی پور فومنی
رباعیات
۲۷ اسفند ۹۸

از خودم!...

در دامِ تو تا ابد  دلِ من  صیدست 
از شوقِ زیاد، فارغ از هر قیدست.
عید آمده...‌ تبریک!  ولی باور کن
با عشقِ تو هر روز برایم عیدست

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...

گفتیم از ازدحامِ بد بختی ها
از مشکیِ بی‌شمارِ  جا رختی ها
امّا تو به خود امیدواری بده که
یک روز تمام می‌شود سختی ها

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...

در باغ، همایشِ گل و بلبل‌هاست
بادِ خنکی که می‌وَزد، روح افزاست
با آمدنِ فصل غزل‌پوشِ بهار
واگردِ تحوّلِ طبیعت  زیباست

#زهرا_موسی_پور_فومنی
#رباعیات

از خودم!...

از قالبِ غزل به  رباعی  پناه بردخود را به هر بهانه به‌سمتِ گناه برد!از عاشقی نوشت و هوس را حلال کرداندیشه را به منطقه‌ی شرم‌گاه بردمشکوک شد به آن‌چه که گفتند انبیاءدل را به ناکجا کده‌یِ  لا اِله  بردا از خودم!...

سیّالِ رَگی؛  راهِ به آن باریکی
چون ظرفِ وجود تو پُرست از نیکی
امروز به این واقعه پِی بردم که
تو بیش‌تر از خودم  به من نزدیکی

زهرا موسی پور فومنی

از خودم!...